Eerste dagen in het gastgezin
Door: Lotte
Blijf op de hoogte en volg Lotte
03 November 2012 | Ghana, Kumasi
Donderdagochtend ben ik door Maaike en Kony weggebracht naar de kliniek. Na mijn spullen op mijn kamer te hebben gezet heb ik meegekeken met de verloskundige Grace die spreekuur hield. Het was redelijk rustig aangezien het al aan het einde van de ochtend was. Ik heb samen met haar bij 2 zwangere vrouwen het uitwendig onderzoek mogen doen wat inhoudt voelen hoe de baby ligt en daarna de harttonen beluisteren dmv een toeter. Dit laatste was erg moeilijk aangezien we bij ons altijd een elektronische doppler of CTG gebruiken. Tevens krijgen de mensen die hier komen vaak veel 'medicijnen' mee. Vooral vitaminepreparaten volgens mij.
Tussen de middag kreeg ik als lunch rijst met tomaat en een omelet. Dit smaakte goed. Na de lunch heb ik even rustig mijn spullen een beetje uitgepakt aangezien er geen clienten waren in de kliniek. Later op de middag heb ik nog meegekeken bij het spreekuur maar zelf niet veel kunnen doen.
's Avonds heeft de oma van het gastgezin voor mij eten gemaakt. Ik kreeg eerst gebakken frietjes, toen iets wat leek op gebakken banaan. Dit was erg lekker. Nadien kreeg ik wat brood gevuld met vis, welke vis weet ik niet precies maar denk iets van tonijn. Als toetje kreeg ik nog een heerlijke sinaasappel. Tegen 9 uur gaan slapen aangezien ze hier om 6 uur al weer druk in de weer zijn.
Vrijdag:
Vanochtend al om 5 uur wakker, eerst nog even heerlijk gelezen. Tegen 6.15 kwamen ze me roepen voor het ontbijt: 3 stukjes tosti met vis ertussen en een kop thee. Na het ontbijt heb ik me gedouched, hier hebben ze wel stromend water dus ik kon heerlijk onder de koude douche. Om 8.00 begon de kliniek maar helaas waren er vandaag maar een paar clienten, waaronder een baby die wat koorts maar verder geen zwangere. De hele ochtend niet veel te doen gehad helaas, wel gezellig gekletst met de mensen die hier werken. Er waren 3 verpleegkundige, 1 lab-technicus en 1 persoon die de administratie doet terwijl er niks te doen was. Dit schijnt wel vaak zo te zijn maar waarschijnlijk is het een vorm van werkverschaffing. Deze kliniek is voor de wat rijkere Ghanees en helaas is het meestal in de priveklinieken en priveziekenhuizen zo dat er veel te veel personeel voor weinig werk is.
Tussen de middag heb ik voor het eerst fufu gegeten. Dit wordt hier in Ghana erg veel gegeten. Dit is een soort deegbal gemaakt van gestampte cassave, bakbananen en soms yam. Dit wordt gegeten samen met soep of saus gegeten. Nu kreeg ik er kippensoep bij die behoorlijk pittig gekruid was. Ik heb een klein beetje fufu gehad maar vond er echt niet veel aan.
Mijn werkdagen zijn van 8.00 tot 14.00 dus de rest van de middag was ik vrij. Om half 3 heb ik de trotro richting de stad gepakt en ben ik na eerst een heel eind de verkeerde kant op te zijn gelopen naar dit internetcafe geweest en naar de supermarkt geweest. Aangezien het hier al tegen 6 uur donker wordt en het heel druk was bij de trotro's heb ik rond 5 uur een taxi terug genomen naar de kliniek (met de trotro kost een halve cedi en met de taxi was het 5 cedi, 1 euro = 2,40 cedi). 's Avonds hadden ze voor mij rijst met kip gemaakt.
Later op de avond kwam de oma mij halen en vroeg of ik mee ging. Zij spreekt geen Engels dus ik begreep niet goed waar we heen gingen. Nu bleek dat er een paar huizen verder op een begravenisfeest was. In Ghana wordt er als iemand overleden is een groot feest gegeven om het leven van deze persoon te vieren. Toen ik gisteren met de oma daar aankwam was iedereen heel netjes gekleed in tradiotionele zwarte jurken. Ik had een lichte broek aan dus voelde me niet zo heel erg op mijn gemak daar. Na eerst iedereen een hand te hebben gegeven heb ik nog even gepraat met een Ghanese vrouw die nu in Amerika woont. Het is hier heel belangrijk dat zoveel mogelijk mensen naar zo een begravenisviering komen, dus ook familie uit het buitenland. De straat was dan ook afgezet en er stonden overal stoelen waar je kon zitten. We zijn hier een ruim uur gebleven en toen weer terug gegaan. Toen ik terug was op mijn kamer begonnen ze de muziek. De hele nacht werd er volop muziek gespeeld, wat voor mij wat minder was aangezien mijn raam aan die kant van het huis was.
Na slecht te hebben geslapen van alle muziek ben ik vanochtend na het ontbijt samen met de oma weer naar het huis geweest van de overleden vrouw. Nu waren er weer heel veel mensen, allemaal in het zwart (ik had nu ook voor de zekerheid maar een donkere broek en shirtje aangedaan om niet nog meer op te vallen). Na de volgens mij belangrijkste mensen gedag te hebben gezegd zijn we naar de kamer geweest waar de vrouw opgebaard ligt. Het huis was helemaal versiert met rode en zwarte doeken en die kamer was helemaal aangekleed met witte doeken. De overleden vrouw lag op een soort van altaar opgebouwd in traditionele witte kledij. Het was erg indrukwekkend om dit een keer te zien omdat het compleet anders is als bij ons.
Nu ben ik even naar de stad gegaan en zometeen ga ik even naar het cultureelcentrum van Kumasi.
Tussen de middag kreeg ik als lunch rijst met tomaat en een omelet. Dit smaakte goed. Na de lunch heb ik even rustig mijn spullen een beetje uitgepakt aangezien er geen clienten waren in de kliniek. Later op de middag heb ik nog meegekeken bij het spreekuur maar zelf niet veel kunnen doen.
's Avonds heeft de oma van het gastgezin voor mij eten gemaakt. Ik kreeg eerst gebakken frietjes, toen iets wat leek op gebakken banaan. Dit was erg lekker. Nadien kreeg ik wat brood gevuld met vis, welke vis weet ik niet precies maar denk iets van tonijn. Als toetje kreeg ik nog een heerlijke sinaasappel. Tegen 9 uur gaan slapen aangezien ze hier om 6 uur al weer druk in de weer zijn.
Vrijdag:
Vanochtend al om 5 uur wakker, eerst nog even heerlijk gelezen. Tegen 6.15 kwamen ze me roepen voor het ontbijt: 3 stukjes tosti met vis ertussen en een kop thee. Na het ontbijt heb ik me gedouched, hier hebben ze wel stromend water dus ik kon heerlijk onder de koude douche. Om 8.00 begon de kliniek maar helaas waren er vandaag maar een paar clienten, waaronder een baby die wat koorts maar verder geen zwangere. De hele ochtend niet veel te doen gehad helaas, wel gezellig gekletst met de mensen die hier werken. Er waren 3 verpleegkundige, 1 lab-technicus en 1 persoon die de administratie doet terwijl er niks te doen was. Dit schijnt wel vaak zo te zijn maar waarschijnlijk is het een vorm van werkverschaffing. Deze kliniek is voor de wat rijkere Ghanees en helaas is het meestal in de priveklinieken en priveziekenhuizen zo dat er veel te veel personeel voor weinig werk is.
Tussen de middag heb ik voor het eerst fufu gegeten. Dit wordt hier in Ghana erg veel gegeten. Dit is een soort deegbal gemaakt van gestampte cassave, bakbananen en soms yam. Dit wordt gegeten samen met soep of saus gegeten. Nu kreeg ik er kippensoep bij die behoorlijk pittig gekruid was. Ik heb een klein beetje fufu gehad maar vond er echt niet veel aan.
Mijn werkdagen zijn van 8.00 tot 14.00 dus de rest van de middag was ik vrij. Om half 3 heb ik de trotro richting de stad gepakt en ben ik na eerst een heel eind de verkeerde kant op te zijn gelopen naar dit internetcafe geweest en naar de supermarkt geweest. Aangezien het hier al tegen 6 uur donker wordt en het heel druk was bij de trotro's heb ik rond 5 uur een taxi terug genomen naar de kliniek (met de trotro kost een halve cedi en met de taxi was het 5 cedi, 1 euro = 2,40 cedi). 's Avonds hadden ze voor mij rijst met kip gemaakt.
Later op de avond kwam de oma mij halen en vroeg of ik mee ging. Zij spreekt geen Engels dus ik begreep niet goed waar we heen gingen. Nu bleek dat er een paar huizen verder op een begravenisfeest was. In Ghana wordt er als iemand overleden is een groot feest gegeven om het leven van deze persoon te vieren. Toen ik gisteren met de oma daar aankwam was iedereen heel netjes gekleed in tradiotionele zwarte jurken. Ik had een lichte broek aan dus voelde me niet zo heel erg op mijn gemak daar. Na eerst iedereen een hand te hebben gegeven heb ik nog even gepraat met een Ghanese vrouw die nu in Amerika woont. Het is hier heel belangrijk dat zoveel mogelijk mensen naar zo een begravenisviering komen, dus ook familie uit het buitenland. De straat was dan ook afgezet en er stonden overal stoelen waar je kon zitten. We zijn hier een ruim uur gebleven en toen weer terug gegaan. Toen ik terug was op mijn kamer begonnen ze de muziek. De hele nacht werd er volop muziek gespeeld, wat voor mij wat minder was aangezien mijn raam aan die kant van het huis was.
Na slecht te hebben geslapen van alle muziek ben ik vanochtend na het ontbijt samen met de oma weer naar het huis geweest van de overleden vrouw. Nu waren er weer heel veel mensen, allemaal in het zwart (ik had nu ook voor de zekerheid maar een donkere broek en shirtje aangedaan om niet nog meer op te vallen). Na de volgens mij belangrijkste mensen gedag te hebben gezegd zijn we naar de kamer geweest waar de vrouw opgebaard ligt. Het huis was helemaal versiert met rode en zwarte doeken en die kamer was helemaal aangekleed met witte doeken. De overleden vrouw lag op een soort van altaar opgebouwd in traditionele witte kledij. Het was erg indrukwekkend om dit een keer te zien omdat het compleet anders is als bij ons.
Nu ben ik even naar de stad gegaan en zometeen ga ik even naar het cultureelcentrum van Kumasi.
-
03 November 2012 - 12:48
Barbara:
hallo Lotte,
wat een belevenissen, is zeker indrukwekkend allemaal. Jammer dat je nog weinig werk hebt, maar ik hoop voor je dat daar snel veranderingin komt.
groetjes en veel plezier verder !!!!
-
03 November 2012 - 14:02
Rikie Scholte Van Mast:
Hallo Lotte, Mooi dat het allemaal zo goed gaat. Leuk om zo in het gastgezin opgenomen te worden en zo meegenomen te worden naar allerlei activiteiten (al is het zelf een begrafenis). Ben benieuwd naar je volgende verhaal. Geniet ervan en veel succes. -
03 November 2012 - 16:57
Irma Klein Gunnewiek:
Hoi Lotte,
Zo je maakt al heel wat mee in die korte tijd, ik vind dat je leuk schrijft, en kijk uit naar je volgende belevenissen. -
03 November 2012 - 17:39
Nynke Dijkman:
Hey Lotte.
Wauw wat een verhalen,
Geniet er van ! -
04 November 2012 - 11:37
Gerda Harkink:
Hallo Lotte.
Nou je hebt al van alles gedaan,nu hopelijk ook nog veel bevallingen.
Hoe is de temperatuur daar,erg warm of valt het mee.
Ben benieuwd naar je volgende mail ,geniet ervan gr. Gerda -
04 November 2012 - 19:46
Dini:
Hallo, Lotte heb je zelf ook al met een mand vol geitjes op je hoofd proberen te lopen?
Fijn dat je het naar je zin hebt,veel succes gewenst. -
05 November 2012 - 09:02
Mariet:
Hey Lotte,
Zo te lezen wordt er ook goed voor je gezorgd, mooi! Hopelijk gaat die overbezetting juist handig zijn en komen er veel bevallingen! Succes deze week! -
05 November 2012 - 15:56
Jolein:
Hallo Lotte,
wat een verhalen leuk om te lezen,
veel plezier.
groetjes Jolein -
06 November 2012 - 13:12
Ine Messersmid:
Hoi Lotte,
Heerlijk om je verhalen te lezen, wat een andere cultuur, begrijp dat de mensen erg vriendelijk zijn.
Groetjes Ine
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
